Jasmine:
Je liet zoveel zien, toen ik zo opgesloten zat.
Je gaf mij je hand en zorgde dat ik mijn verdriet vergat.
Je lachte naar mij, ik weet nu zeker dat ik voor jou kies,
Want iemand als jij, is niet zo maar iemand.

Aladdin:
O, Jasmine
Geloof mij nu maar, er is zoveel dat jij niet weet.
Stel je voor, als je kan, hoe ik als kind toen moet zijn opgegroeid.
Jou pa is een man die zich graag met jou bemoeid.
Ik zie geen verband, in wat je me zegt, ik ben niet zo maar iemand.

Aladdin:
Aan wie dank ik mijn bestaan?

Jasmine:
Zoek het uit dan zie je 't gauw

Aladdin:
Maar als ik nu weg moet gaan?

Jasmine:
Maar Aladdin, ik wacht op jou!
De bruiloft gaat door

Aladdin:
Mijn liefste

Jasmine:
Al wordt die even uitgesteld

Aladdin:
Je hebt gelijk

Jasmine:
En stel je eens voor, dat jouw papa zich op de bruiloft meldt

Aladdin:
De waarheid zoek ik 

Jasmine:
Ga daarin door

Aladdin:
Al jarenlang

Aladdin en Jasmine:
Die wordt ons nu eindelijk verteld

Jasmine:
Met niemand hier in het land

Aladdin:
Heb ik zo'n innige band.

Jasmine:
Dus zo zie je toch maar

Aladdin en Jasmine:
Ik ben niet zo maar iemand...