Kaarten:
We verven de rozen rood.
We verven de rozen rood.
Het moet nog klaar,
Dus smeren maar.
We doen het in het groot.
We verven de rozen rood.
We verven de rozen rood.

O, we verven de rozen rood.
We doen dat voor ons brood.
We weten wel,
Het is uit met het spel;
Ze gaan er vast aan dood.
Maar ons brengt dat geen nood,
Verven de rozen rood.

We verven de rozen rood.
We verven de rozen rood.

Alice:
Wat ik niet weet,
Zeg, klaverdrie,
Waarom maakt u ze rood?

Klaverdrie:
Nou, het zat zo, zus, we planten de witte rozen bij vergissing.
En ...

Kaarten:
De Hartenvrouw wil rood,
Niet dat zij dit verbood,
Maar wordt ze kwaad,
Dan is het te laat.
Ons hoofd rolt in d'r schoot.

Alice:
Hemel!

Kaarten:
Dat vrezen we als de dood!
Dus worden de rozen rood.

Alice:
O, gunst. Ik zal wel helpen.
We verven de rozen rood.
We verven de rozen rood.

Kaarten:
Vertel maar niet
Wat jij hier ziet.
Haar woede is te groot.
Maar we verven de rozen rood.

Alice:
Ja, verven de rozen rood.

Kaarten:
Niet geel of groen,

Alice:
Dat kun je niet doen.

Kaarten:
We verven de rozen rood.

Hartenkoningin:
Zeg, wie maakte mijn rozen rood?
Zeg, wie maakte mijn rozen rood?
Vertel het maar,
Wie stelde daar
Zich aan mijn woede bloot.
En als je het niet gelooft;
Zoiets kost je het hoofd.

Ze hadden het niet gewild,
Dat kost die lui hun hoofd.
En dat is goed,
Want wat je ook doet,
De rozen moeten rood.
Oh, dat kost die lui hun hoofd ...
Stilte!