Anna:
Gooi de deur niet dicht 
Ik zie alles plotseling in een ander licht

Want voor het eerst na al die jaren
Begrijp ik jouw verdriet
Voor het eerst na al die jaren
Zie ik wat jij niet ziet

We kunnen deze berg samen bedwingen
Bange tijden zijn voorbij
Want voor het eerst na al die jaren
Sta ik aan je zij

Elsa:
Anna. Toe, ga naar huis.
Jouw leven wacht
Open elke poort, geniet en pluk de dag

Anna:
Ja, maar...

Elsa:
Nee, wacht. Je bedoelt het goed.
Maar breek met mij
Hier ben ik alleen
Maar wel alleen en vrij
Dus ga naar huis
Naar het zomerjaargetij

Anna:
Helaas is dat niet waar

Elsa:
Hoezo is dat niet waar?

Anna:
Wat ik je dus nog zeggen wou

Elsa:
Vooruit zeg het me nou

Anna:
In Arendel heerst diep-diep-diep-diepe kou

Elsa:
Wat?

Anna:
Je veroorzaakt een soort eeuwige winter
Overal

Elsa:
Overal?!

Anna:
Dat geeft niet, laat het gewoon dooien

Elsa:
Dat kan ik niet, ik weet niet hoe

Anna:
Tuurlijk wel, ik weet het zeker
Want voor het eerst na al de jaren

Elsa:
O, ik werd verblind
Ik ben niet vrij

Anna:
Hoef je niet meer bang te zijn

Elsa:
Nimmer vrij van de storm die raast in mij

Anna:
We verdrijven voortaan samen

Elsa:
De vloek beheerst mijn geest

Anna:
Elke storm en alle pijn

Elsa:
Anna, die kans is er nooit geweest

Anna:
Niet bang zijn

Elsa:
Dit is te zwaar 

Anna:
Want ik zal naast je staan

Elsa:
Je loopt gevaar
Nee, oooh

Anna:
En we zullen erin slagen
Deze winter te verjagen 
Je kunt de vloek verstaan

Elsa:
Ga weg!